G. MÉTODO PARA MELLORAR O IDIOMA DE BALNIBARBI. Posibilidade de que a través desta idea se poida construír un hipertexto.
CAPÍTULO 3. VIAXE A LAPUTA, BALNIBARBI, LUGGNAGG, GLUBBDUBDRIB E O XAPÓN.
- Páxina 97: “O primeiro proxecto consistía en facer máis curto o discurso, deixando aos polisílabos unha sílaba máis, e prescindindo de verbos e participios; pois, en realidade, tódalas cousas imaxinables son nomes e nada máis que nomes”.
- Páxina 97: “O primeiro proxecto consistía en facer máis curto o discurso, deixando aos polisílabos unha sílaba máis, e prescindindo de verbos e participios; pois, en realidade, tódalas cousas imaxinables son nomes e nada máis que nomes”.
COMENTARIO: A creación dunha nova linguaxe aproveitando a lingua que xa existe e buscando reducir o número de sílabas a utilizar é unha forma de darlle a volta á comunicación. Créanse novos códigos e significados, retíranse unha serie de palabras que levan a acción ás frases e úsanse só nomes, complica as posibilidades comunicativas. E vai a facer necesario o uso de novos sistemas: non se falará únicamente, haberá xestos, referencia a obxectos, sons distintos ás palabras...É posible que a comunicación se faga a través de hipertextos.
H. MÉTODO PARA SUBSTITUÍR O IDIOMA DE BALNIBARBI POR UN SISTEMA BASEADO EN LEVAR AS COUSAS CONSIGO PARA REFERIRSE A ELAS NA CONVERSA SEN UTILIZAR AS PALABRAS. Posibilidade de que a través desta idea se poida construír un hipertexto.
CAPÍTULO 3. VIAXE A LAPUTA, BALNIBARBI, LUGGNAGG, GLUBBDUBDRIB E O XAPÓN.
- Páxina 97: “O outro proxecto era un plan para abolir por completo tódalas palabras, as que fosen; e defendíase como unha gran vantaxe, tanto respecto da saúde como da brevidade. É evidente que cada palabra que falamos supón, en certa maneira, unha diminución dos nosos pulmóns por corrosión, e, polo tanto, contribúe a reducir a vida; en consecuencia, ideouse que, sendo as palabras simplemente os nomes das cousas, sería máis conveniente que cada persoa levase consigo tódalas cousas de que fose necesario falar no asunto especial sobre que pensar. E este invento implantaríase, certamente, con gran comodidade e aforro de saúde para os individuos, de non haber as mulleres, en consorcio co vulgo e os ignorantes, ameazando con alzarse en rebelión se non se lles deixaba en liberdade de falar coa lingua, ao modo dos seus antepasados; que a tales extremos chegou sempre o vulgo na súa inimiga pola ciencia. Aínda así, moitos dos máis sabios e eruditos adheríronse ao novo método de expresarse por medio de cousas: o que presenta como único inconveniente o de que cando un home se ocupa en grandes e diversos asuntos vese obrigado, en proposición, a levar ás costas un gran talego de cousas, a menos que poida pagar un ou dous robustos criados que lle asistan. Eu vin moitas veces a dous destes sabios, case abrumados polo peso dos seus fardos, como van os nosos buhoneiros, encontrarse na rúa, botar a carga a terra, abrir os talegos e conversar durante unha hora; e logo, meter os utensilios, axudarse mutuamente a reasumir a carga e despedirse.
Mais por conversas curtas, un home pode levar os necesarios utensilios nos petos ou debaixo do brazo, e na súa casa non pode faltarlle o que precise. Así, na estancia onde se reúnen quen practica esta arte hai sempre a man tódalas cousas indispensables para alimentar este xénero artificial de conversas.
Outra vantaxe que se buscaba con este invento era que servise como idioma universal para tódalas nacións civilizadas, cuns mobles e útiles que son, por regra xeral, iguais ou tan parecidos, que pode comprender doadamente cal é o seu destino. E deste modo os embaixadores estarían en condicións de tratar con príncipes ou ministros de Estado estranxeiros para quen a súa lingua fose por completo descoñecida”.
COMENTARIO: Abolir as palabras e a falta co obxecto de crear unha lingua universal é unha tolemia e unha broma de mal gusto. E substituilo por un sistema que faga referencia directa aos obxectos que levas contigo, sendo tales obxectos dos que tes que falar permitirá, evidentemente, a creación dun hipertexto formado polos obxectos mesmos, pero tamén por xestos, sons inintelixibles... En nada se parecerá o código utilizado con palabras a un novo código que terá a urxencia do significado centrado nos obxectos aos que te queres referir.
I. MÉTODO PARA CREAR CÓDIGOS APROVEITANDO O IDIOMA QUE SE UTILIZA, PERO DÁNDOLLE UN SIGNIFICADO DIFERENTE AS PALABRAS OU LETRAS. Posibilidade de que a través desta idea se poida construír un hipertexto.
CAPÍTULO 3. VIAXE A LAPUTA, BALNIBARBI, LUGGNAGG, GLUBBDUBDRIB E O XAPÓN.
- Páxina 100: “Faleille de que no reino de Tribnia, chamado polos naturais Langden, onde pasei algún tempo durante as miñas viaxes, a inmensa maioría do pobo está constituída en certo modo por husmeadores, testemuñas, espías, delatores, acusadores, cómplices que denuncian os delitos e xuradores, cos seus instrumentos subordinados; e todos, atidos á bandeira, a conduta e á paga de ministros e deputados seus. Naquel reino son as conxuras, por regra xeral, obra daquelas persoas que se propoñen dar realce as súas facultades de profundos políticos, prestar novo vigor a unha administración decrépita, extinguir ou distraer o xeral descontento, encherse os petos con secuestros e confiscacións e elevar ou afundir o concepto do crédito público, segundo cumpra mellor os seus intereses particulares. Convense e determina entre eles a persoa sospeitosa que deberá ser acusada de conxura e en seguida tense coidado especial en apoderarse das súas cartas e papeis e encadear aos criminais. Estes papeis entréganse a unha cuadrilla de artistas moi preparados en descubrir significados misteriosos nos vocablos, nas sílabas e as cartas. Por exemplo, poden descubrir que unha bandada de gansos significa un senado; un can coxo, un invasor; a praga, un corpo de exército; unha aguia, un primeiro ministro; a gota, unha alta dignidade eclesiástica; unha forca, un secretario de Estado; unha criba, unha dama da corte; unha escoba, una revolución; un agocho de ratos, un emprego; un pozo sen fondo, un tesouro; unha sentina, unha corte; un gorro e uns cascabeis, un favorito; unha caña rota, un tribunal de xustiza; un tonel bacío, un xeneral; unha chaga supurando, a Administración.
- Páxina 100: “Faleille de que no reino de Tribnia, chamado polos naturais Langden, onde pasei algún tempo durante as miñas viaxes, a inmensa maioría do pobo está constituída en certo modo por husmeadores, testemuñas, espías, delatores, acusadores, cómplices que denuncian os delitos e xuradores, cos seus instrumentos subordinados; e todos, atidos á bandeira, a conduta e á paga de ministros e deputados seus. Naquel reino son as conxuras, por regra xeral, obra daquelas persoas que se propoñen dar realce as súas facultades de profundos políticos, prestar novo vigor a unha administración decrépita, extinguir ou distraer o xeral descontento, encherse os petos con secuestros e confiscacións e elevar ou afundir o concepto do crédito público, segundo cumpra mellor os seus intereses particulares. Convense e determina entre eles a persoa sospeitosa que deberá ser acusada de conxura e en seguida tense coidado especial en apoderarse das súas cartas e papeis e encadear aos criminais. Estes papeis entréganse a unha cuadrilla de artistas moi preparados en descubrir significados misteriosos nos vocablos, nas sílabas e as cartas. Por exemplo, poden descubrir que unha bandada de gansos significa un senado; un can coxo, un invasor; a praga, un corpo de exército; unha aguia, un primeiro ministro; a gota, unha alta dignidade eclesiástica; unha forca, un secretario de Estado; unha criba, unha dama da corte; unha escoba, una revolución; un agocho de ratos, un emprego; un pozo sen fondo, un tesouro; unha sentina, unha corte; un gorro e uns cascabeis, un favorito; unha caña rota, un tribunal de xustiza; un tonel bacío, un xeneral; unha chaga supurando, a Administración.
Por si este método fracasa, teñen outros dous máis eficaces, chamados polos que entre aquelas xentes téñense como instruídos, acrósticos e anagramas. Co primeiro poden descifrar significados políticos en tódalas letras iniciais: así, N significa conxura; B, rexemento de cabalería; L, unha flota no mar. Co segundo, traspoñendo as letras do alfabeto en calquera papel sospeitoso, poden deixar ao descuberto os máis profundos designios dun partido desgustado. Así, por exemplo, si eu escribo a un amigo unha carta que ao noso irmán Tom acaban de saírlle almorranas, un descifrador hábil descubrirá que as mesmas letras que compoñen esta sentencia poden analizarse nas palabras seguintes: resistir _ hai unha conspiración dentro do país_ a viaxe. E este é o método anagramático”.
COMENTARIO: Os textos destes documentos poden ser hipertextos porque non se basan única e exclusivamente nas palabras. Utilízanse imaxes con misteriosos significados, partes das palabras teñen un significado diferente á propia palabra. E o código para darlle forma e significado non é lineal, senón que se nutre de cada unha das diferentes partes que forman os documentos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario