Comentarios del libro "Los Viajes de Gulliver" 8

J. TRAER DO PASADO A PERSONAXES HISTÓRICOS E MANTER CONVERSAS CON ELES PARA DESCUBRIR A VERDADE DAS SÚAS HISTORIAS E PERSONALIDADES. Posibilidade de que a través desta idea se poida construír un hipertexto.

CAPÍTULO 3. VIAXE A LAPUTA, BALNIBARBI, LUGGNAGG, GLUBBDUBDRIB E O XAPÓN.
Páxina 103: “A súa alteza o gobernador ordenoume que chamase de entre os mortos a calquera persoa que se me ocorrese e no número que quixese, desde o principio do mundo ata o tempo presente, e lle mandase responder ás preguntas que tivera a ben dirixirlles, coa condición de que as miñas preguntas se reduciran ao período dos tempos en que viviron. E agregou que unha cousa en que podían confiar era en que me dirían a verdade, pois o mentir era un talento sen aplicación ningunha no mundo interior.

Expresei a súa Alteza o meu máis humilde recoñecemento por tan gran favor. Estabamos nun aposento desde onde se descubría unha bela perspectiva do parque. E como a miña primeira inclinación levárame a admirar escenas de pompa e magnificencia, pedín ver a Alexandre o Grande á cabeza do seu exército inmediatamente despois da batalla de Arbela; o que, a un movemento que fixo cun dedo o gobernador, apareceuse inmediatamente nun gran campo ao pé da fiestra na que estabamos nós. Alexandre foi chamado á habitación; con grandes traballos puiden entender o seu grego, que se parecía moi pouco ao que eu sei. Aseguroume pola súa honra que non morrera envenenado, senón dunha febre a consecuencia de beber con exceso.

Logo vin a Anibal pasando os Alpes, que me dixo que non tiña unha gota de vinagre no seu campo. Vin a César e a Pompeio, á cabeza das súas tropas, dispostas para acometerse. Vin ao primeiro no seu último gran triunfo. Pedín que se aparecese ante min o Senado de Roma nunha gran cámara, e noutra, fronte por fronte, unha Xunta representativa moderna. Antoxóuseme o primeiro unha asemblea de heroes e semideuses, e á outra, unha colección de bucaneiros, rateiros, salteadores de camiños e rufiáns.

O gobernador , ao meu rogo, fixo un sinal para que avanzasen cara nós Cesar e Bruto. Sentín subitamente profunda veneración á vista de Bruto. No súa faciana tódalas faccións revelaban a máis consumada virtude, a máis grande intrepidez, firmeza de entendemento, o máis verdadeiro amor ao seu país e xeral benevolencia para a especie humana. Observei con gran satisfacción que estas dúas persoas estaban en estreita intelixencia, e César confesoume francamente que non igualaban con moito as maiores fazañas da súa vida a gloria de quitarlla. Tiven a honra de conversar longamente con Bruto, e díxome que os seus antecesores, Xunius, Sócrates, Epaminondas, Catón o mozo, sir Thomas Moore e el estaban xuntos a perpetuidade; sextunvirato ao que entre tódalas idades do mundo non poden engadir un sétimo nome”.

COMENTARIO: É unha volta atrás no tempo desde un tempo presente, onde se producen unha serie de conversas con personaxes históricos que producen unha paréntese na historia de Gulliver. Ademais, as súas aportacións permiten ter unha visión diferente da historia da humanidade. É un feedback desde o presente, pero non queda moi claro en que tempo estamos: se no tempo de Gulliver ou no tempo das personaxes, aínda que eles aseguran que o seu tempo pasou e sen embargo parece que están na eternidade. Pode ser un hipertexto se atendemos a que non se produce unha acción nun momento atemporal. Pero non aporta nada de códigos diferenciados para a expresión.